"Sevgisiz Yaşanmaz Umur"

“Teyzem” deyince insanın aklına hemen Halit Refiğ’in, senaryosu Ümit Ünal’a ait filmi gelmiyor mu? Hâlâ o filmi izlememiş olan, kendini Umur’un yerine koymayan yeğen var mıdır?

Bu filmi defalarca izledim ve her izleyişimde teyzemi biraz daha sevdim. Neden bilmem… Çünkü teyzem ne Müjde Ar’ın canlandırdığı Üftade gibi bir hayat yaşıyordu, ne filmdeki gibi bir ailesi vardı ne de bir gün onu ışıklar içinden almaya gelecek Erhan’ı… Yine de ve ısrarla bu film bana kendi teyzemi hatırlatır.


Teyzemin ilk hatırladığım hali, 20’li yaşlarının başıdır. Üftade’ye benzer sakin yüzü ile dal gibi bir genç kızdı. Kahve-kızıl renkte saçları vardı, kendi rengiydi üstelik… Biz Balıkesir’de yaşıyorduk ve sık sık Erdek’ten bizi ziyarete gelir, uzun uzun da kalırdı. Bizde olmadığı dönemlerde onu çok özlediğimizi, sürekli ne zaman geleceğini sorduğumuzu da hatırlıyorum. Çünkü o yaştaki en büyük heyecan kaynağımız, teyzemin eli kolu hediye dolu ziyaretleriydi.

Bu film, o genç Müjde Ar, teyzemin de gençliğini bana hatırlattığı için çok güzel. Filmi sevmek için bir sürü sebep var elbet. Benim öncelikli sebebim bu.